Op 05-09-1865 is Hermanus Martinus Catharinus Lans naar de soos gegaan om daar de geboorte van zijn zoon te vieren en is daar een hele tijd geweest tegen sluitingstijd was het ook tijd om zijn zoon aangeven bij de burgelijke stand door alle drank was hij in een zeer vrolijke stemming. Het was intussen ook erg laat geworden en de ambtenaar van de burgelijke stand had er niet zo erg veel zin meer in en is behoorlijk korzelig tegen hem uitgevallen. Met de woorden kom morgen maar terug dan ben je de eerste. Dat vond Hermanus niet zo leuk en is na gaan denken hoe hij wraak kon nemen. En zijn wraak was zoet.
De volgende morgen ging Hermanus terug naar de burgelijke stand om zijn zoon aan te geven. de ambtenaar zat klaar om te gaan schrijven en hij begon Abraham Bertrand Cornelis en het vel was vol de ambtenaar vroeg hem ben je klaar nee zei Hermanus. Het vel werd verscheurd en de ambtenaar begon op nieuw te schrijven Abraham Bertrand Cornelis Diederik Everhard Frederik en het vel was weer vol hij begon ongeduldig te worden en vroeg weer ben je klaar nu waarop Hermanus antwoorden nee nog niet. Het vel werd weer verscheurd en hij begon weer op nieuw te schrijven Abraham Bertrand Cornelis Diederik Everhard Frederik Gerardus Hendrik en het vel was weer vol. De ambtenaar was nu echt boos en vroeg vrij narrig ben je nou nog niet klaar waarop Hermanus antwoorden nee nog niet. Het vel werd weer verscheurd en de ambtenaar begon op nieuw te schrijven Abraham Bertrand Cornelis Diederik Everhard Frederik Gerardus Hendrik Ide Jan. En het vel was weer vol de ambtenaar vroeg nu woest of hij klaar was en dat was nu wel zo tot grote lol van Hermanus hij had bereikt dat de ambtenaar boos werd dat was zijn wraak dat hij de vorige dag was weg gestuurd.
Dit verhaal is altijd in de familie verteld mijn opa Abraham Jan Lans vond het prachtig om dit verhaal vaak te vertellen wat hij dus ook vaak deed. Ik heb dit verhaal vaak gehoord en vond het altijd een erg mooi verhaal en toen ik aan genealogie begon heb ik het ook vaak aan anderen verteld . Maar om dit verhaal niet verloren te laten gaan nu hier geschreven dat hij niet zomaar zo veel namen had. Mijn moeder vertelde altijd dat op zijn naambordje van zijn voordeur stond A.-J. Lans.